wpisy na blogu

Ostatnio nie miałam czasu pisać, bo sporo się dzieje. Praca, budowa, praca, budowa i tak w kółko. Najwyższy czas jednak pokazać nasze zeszłotygodniowe postępy :) mamy już całą więźbę i jesteśmy w trakcie bicia nadbitki. 

W sumie w jedno popołudnie w środę, w zeszłym tygodniu udało nam się ułożyć wszystkie krowkie. Wcześniej chłopcy wymierzyli ich położenie i zaznaczyli, dzięki czemu później dużo prościej i szybciej szedł sam montaż. W sobotę montowaliśmy jętki, także z pomocą drugiego faceta. Przyjechał mój wujek i wraz z Tomkiem, a także moją asystą jętkowaliśmy dach. 

A tutaj już z jętkami:

Ten tydzień upływa na docinaniu krokwi i nabijaniu nadbitki. Dzisiaj Tomek pojechał domówić materiału, bo niestety kilku paczek braknie. Poza tym musieliśmy zamówić kominy no i deski czołowe wraz z łatami i kontrłatami. Powoli zbliżamy się do rozkładania folii na dachu - juupi!

Docinanie krokwi:

Pierwsza nadbitka położona:

Nadbitka tył:

Muszę przyznać, że kolor położony u góry podoba mi się dużo bardziej. Patrząc na niego na dole wydawał mi się nieco za ciemny do naszych Winchesterowych okien, ale teraz wygląda bardzo fajnie. Nadbitke bardzo dobrze tnie się wyrzynarką, więc każdemu polecam tą metodą :) Jest szybki i wygodnie. 

Ah, no i zapomniałabym wspomnieć - przedwczoraj przyjechały okna dachowe Fakro! Wrażenie zrobiła na mnie ich wielkość - na żywo ogrom 140x78. Póki co schowaliśmy je pod kluczem u Tomka, ale już nie mogę się doczekać ich montażu :)

Czas na mnie, pędzę malować dokupioną nadbitkę, bo chcemy ją jak najszybciej przybijać. Chyba ulokuję się na słoneczku, żeby szybciej schła :P 

Pozdrowionka dla Was

N&T

Mimo nieziemskiego upału sobota upłynęła pod znakiem wciągania i montowania krokwi. Nasz pomocnik, zagorzały kibic, od razu zastrzegł, że wraca do domu na mecz, także praca trwała do godziny 14 ileś tam (że też nie mogli tego meczu później zrobić...). Do tego poranne burze, które również nam nie sprzyjały - przez co praca rozpoczęła się koło 9 rano. Mieliśmy nadzieję na cały dach okrokwiowany, tymczasem udało się zrobić 1/3 dachu. Oczywiście dodam, że samo określenie miejsc, w kórych mają znajdować się krokwie oraz wciągnięcie ich na górę zajęło dużo więcej czasu niż sam montaż. 

I znowu biję pokłony wyciągowi! Zresztą nakręciłam filmik z akcji wciągania krokwi:

Po wciągnięciu krokwi, chłopcy przesuwali ją w taki sposób, aby znalazła się po drugiej stronie domu.

Efekty sobotnich prac:

Chcę więcej! :) W tym tygodniu już na bank okrokwiujemy cały dach, a w sobotę planujemy przybijać nadbitkę. Oby pogoda dopisała :)

N&T

W środę i czwartek w zeszłym tygodniu murowaliśmy z pustaków szalunkowych i zalewaliśmy betonem dwa filarki z tyłu domu. W tym miejscu dach będzie wypuszczony, aby tworzyć zadaszenie nad tarasem. 

W piątek zorganizowaliśmy operację wciągania ogromnej belki nr dwa (16x24) na gotowe filarki. Do pomocy przyszli nam koledzy z pracy mojego Tomka. 

Nasze plany z okrokwiowaniem dachu nieco się przesuwają. Kolega, który pomaga nam przy montażu nie dał rady przyjść w sobotę, w związku z czym spożytkowaliśmy ten wolny dzień na porządki, planowanie i grilla :) 

Ponadto zastanawialiśmy się nad kominami. Dostaliśmy wycenę na Leiera i Schiedela. Leier jest prawie tysiąc złotych tańszy, przy czym większość osób poleca nam Schiedela... doszliśmy do wniosku, że na kominie nie ma co oszczędzać, także raczej zdecydujemy się na Schiedela. Jeśli chodzi o kominek, to póki co nie planujemy go montować, a nawet jeśli kiedyś przyjdzie nam ochota, to będzie sporadycznie używany, także zdecydujemy się na jakiś tańszy komin.

Poza tym trwają przygotowania do krokwiowania - Tomek docina krokwie, wycina gniazda, na których krokwie będą się wspierać, nawierca otwory, szlifuje widoczne fragmenty krokwi. I tutaj wchodzę ja - maluję widoczne fragmenty oraz obcięte i naruszone miejsca. 

Nasz stół narzędziowy:

Niunia koci asystent:

Krokwie - ostatnie obróbki:

Naszym marzeniem jest okrokwiowanie dachu w tę sobotę. Oby tylko kolega dał radę... mamy też plan na ułatwienie wciągania krokwi za pomocą wyciągu :) musieliśmy go tylko przemontować na bok budynku i planujemy tak wyciągać krokwie, aby prosto z wyciągu można je było montować na dachu. To tyle :) idę sprawdzić, co tam na meczu, oby nasi wygrali!! 

Rozpoczęliśmy walkę z dachem. 

Najpierw przyjechała więźba. Oczywiście najlepsze telefoniczne pytanie panów ze składu drewna:

"- Ilu ma pan chłopów do pomocy przy rozładunku?"

"- eee, jestem tylko ja" 

"- o ku*** to biore jeszcze kogoś od nas"

W ten sposób przyjechało dwóch gości ze składziku. Problem numer dwa - za mało miejsca, dla ciężarówki. Mamy słup na działce (ble wieczne problemy z tym wstrętnym słupem) i nisko idą nam kable telefoniczne do sąsiednich domów. W związku z tym duże auto nie da rady, dlatego przyjechało mniejsze. I wiecie gdzie wrzucili całą więźbę? Do garażu.... inaczej nie było rady, za mało miejsca żeby obrócić autem.

Na zdjęciach wciąganie wyciągiem murłat na strop:

Murłaty wyciągnięte!

Kolejna operacja przed montowaniem murłat, to wymurowanie i zalanie betonem słupa przed wejściem. Ma się na nim opierać największa murłata (16x24 - ciężar belki niesamowity!).

Zanim przyjechał kolega, który pomaga nam przy dachu, musieliśmy przygotować wyciągnięte na górę murłaty i wymierzyć wymiary dachu w ten sposób, aby dachówka była ładnie spasowana. Kupiliśmy 3 dachówki Roben Monza Plus antracyt - zwykłą i dwie boczne, aby najpierw wymierzyć sobie jak najlepsze ułożenie więźby. Powiem szczerze, że nie do końca rozumiem te wszystkie niuanse, ale Tomek wie o co chodzi, także jestem spokojna. Jakieś wymiary powychodziły i wtedy mogliśmy przejść do przygotówki murłat przed ich ostatecznym montażem:

Praca z belkami na murłaty: odmierzanie, cięcie, szlifowanie, malowanie widocznych fragmentów:

A tak wymyśliliśmy sobie wygląd zakończeń naszych beleczek:

Malowanie:

A w międzyczasie dalsza walka inwestorki/wykonawczyni z podbitką :):

Wielki dzień, czyli montaż pierwszych elementów więźby - murłat:

I największa operacja logistyczna - montaż ogromnej murłaty. I znowu biję pokłony wyciągowi - daliśmy radę dzięki niemu, bez konieczności zwoływania 6 chłopa do dzwigania tego ciężaru:

Szlifować i malować będziemy ją z góry, ponieważ z powodu ciężaru nie daliśmy rady jej nawet obrócić :D

Dumny inwestor/wykonawca na koniec dnia :)): 

W tym tygodniu planujemy działać z krokwiami, tak aby jak najszybciej zacząć ich montaż. Zanim jednak krowkwie, to jeszcze musimy wymurować dwa słupy z tyłu domu. Na nich będzie wspierała się kolejna wielka murłata. Potem przymierzymy krokwie i rozpoczniemy ich obrabianie. Marzy nam się, aby w przyszłą sobotę położyć jak najwięcej krowki :) ach no i oczywiście dalsza walka z malowaniem pobitki, której najprawdopodobniej jeszcze braknie :P 

A w międzyczasie - załatwianie okien dachowych, dachówki i tym podobnych spraw. Głowa mała!

Ostatni szczyt zalaliśmy w sobotę. Najpierw trzeba go było porządnie zaszalować i ukręcić zbrojenia. Później z pomocą mojego taty wylewaliśmy betoniarkę, za betoniarką:

Jakby nie wyciąg elektryczny pożyczony od mohego dziadka, to byłoby bardzo ciężko. Taczki pełne betonu podpinaliśmy na specjalnych haczykach i mogłam z dołu sterować wyciągiem, zaś inwestor/wykonawca u góry odbierał ładunek :) 

Mój tata za pomocą konstrukcji sznurek-haczyk wyciągał Tomkowi wiaderka z betonem na górę rusztowania, a on wlewał beton do szalunków. 

W tym czasie ja napełniałam wiaderka na kolejną betoniarkę żwirem:

Dzisiaj miała przyjechać więźba, ale niestety panowie ze skłądu drewna zadzwonili oznajmiając, że będzie jutro. W związku z tym dzisiejsze popołudnie spędzimy na rozszalowywaniu wyschniętego już szczytu oraz na pracach malarskich naszej nadbitki.

Poza tym musimy w końcu skosić działkę, bo już straszliwie zarosła :) 

Zrobiłam też w sobotę zdjęcie wyschniętej nadbitki:

Ciekawe, czy kolor przypasuje do Winchestera - mam taką nadzieję. 

No i zdjęcie z piątkowego malowania:

NT